ՆաՆե

Ես աշխարհիս վրա ապրող այն հաջողակներից մեկն եմ , ով ունի իր պահապանը երկրի վրա։ Կան մարդիկ , որոնք միշտ ներկա են , անկախ այն փաստից ` կողքիդ են , թե՝ ոչ։ Այդ մարդկանցից մեկն ապրում է հեռվում , բայց մի աննկարագրելի ուժով ու զորությամբ պահպանում է ինձ։ Ես նրան Պահապան եմ անվանում։ Ինքը երևի՝ երբեք չի կենտրոնանում , թե ինչու եմ նրան այդպես կոչում , հակառակը ` գիտի թե հումոր է , բայց ես երբեք նրան Պահապան չէի կոչի , եթե չիմանայի նրա կարողության մասին։ Պահպանել չի նշանակում միշտ լինել կողքին ու օրինակ օգնել ճիշտ անցնել ճանապարհը , պահապանը օգնում է ճիշտ որոշում կայացնել , ուժ է տալիս դրա համար։ Հավատը , որ նա գոյություն ունի և հավատը , որն ինքն ունի մեր նկատմամբ , մեզ օժտում են գերբնական հատկություններով , որովհետև հնարավոր են դառնում նախկինում անհնար թվացող բաներ։ Ի ' մ Պահապան , շնորհակալ եմ , որ ընտրել ես հենց իմ պահապանը դառնալու դժվարին ուղին։   Ես չեմ