ՆաՆե

That Winter told me a story Of a girl who was always in a hurry. Who was always accustomed to it, And never thought to turn over it. The days passed as a second And now she sits alone, Waiting for getting a second Of seeing that winter gone. Other winter is coming again, To treat her heart full of pain, But she is convinced it won't avert What is inside of her gelid heart. The winter came, brought Christmas And a fire of new year's lights, And a miracles hidden in glass Of a playthings coloured light. But hey, they came not alone, A present for those who feels alone, A faith hidden in decorations, And a hope in tiny snowflakes. Is your heart icy now, dear? Or do you believe in now, here? If yes then wait for a miracle, Wait for the New Year's tale.

Նրա անունն անգամ մոռանալն է անկարելի, Վտարանդի ճամփորդ է նա անտեսանելի, Անգամ սիրտն է հեռվում, տե'ս դեգերում, Ինչպես մարդը երազանքն է իր որոնում: Նա հեռվում է՝ իր մտքերի ապաստանում, Գնում է բայց առանց կանգի ու զարմանում․ Երևի թե սպասումից է լուռ զարմանում, Ենթադրում է, թե այն հեռվում էլ չեն սպասում: Նվաղել է պատկերը այն հեռուների, Նմանվել է այնքան թախծոտ ու մութ ստվերի, Որովհետև կյանքն է թվում արդեն թերի, Երբ հեռու է սիրտը սիրուց իր արևի: Սիրում եմ քեզ,- ասում են միշտ մարդիկ իրար Րոպեներով անվերջ կրկնում, կոչում իրար՝ Կյանքի իմաստ, մի հույս, մի լույս ու մի բարի, Սրտի խորքի մի բնակիչ շատ սիրելի: Անցնում են օրերն ու վերաճում տարիների, Իսկ կյանքը՝ դառնում է հուշ մի անտեղի, Նույն պահին գլուխն ենք մեր տարուբերում, Սրտից մեր այն անկեղծ հինը պոկում: Յուրաքանչյուր մեկին սովոր ենք մենք մոռանալ, Յուր կյանքը մենք դիտարկում ենք որպես մի խաղ, Այնինչ կյանքը բոլոր մեր իմացած այդ խաղերից Այն է, որի կանոնները մենք գողացանք հենց մեզնից: