Անշահախնդիր

Անշահախնդիր ենք մենք մեզ կարգում,
Այնինչ շահերն իրար են բախվում,
Իրար են բախվում ու հերթ չեն տալիս,
Միևնույն ճամփով գնում ու գալիս:

Ճամփաներն էլ այդ խարխուլ են ու բարդ
Ու լի կոչերով. առա՛ջ դեպի մարտ,
Մարդն էլ մարտի է նետվում անխնա,
Ու իր տեսակին թողնում՝ վերանա:

Բայց կրկնապատկվում է սարսափելին, 
Երբ առջևինն էլ հանդիպում է իր վերջակետին,
Ետ է գալիս նա ու ետդարձի ճամփին
Խժռում է իր պես մարդանման շահամոլներին:

Կյանքն է այդպես հիմա ու եթե անգամ
Ցանկանում ենք մենք կույր լինել այդժամ,
Մեր ականջներն են լուռ ու մունջ լսում.
Արդարություն է անշահախնդիր մեր այս օրերում: