Օրացույցից ջնջվեց ևս մեկ օր
Կան հասկացություններ, որոնց բնորոշումները նույնքան անծանոթ են ու հեռու, որքան հենց հասկացություններ
են, ու մենք երբեք դրանց հետ առնչություն չենք ունենում: Չէի ասի` ժամանակը ինչ-որ
առումով դրանց զիջում է, բայց կամա, թե ակամա բոլորս էլ մեր ուրույն չափով հետևում
ենք դրա ընթացքին, փորձում ենք կանգնեցնել, բռնել, հաճախ նաև արագություն հաղորդելու
անհույս քայլեր անել: Բայց հարաբերական երևույթների շարքին է դասվում այդ առեղծվածային
ժամանակը: Երբ ցանկություն ունենք` մեղմացնի, դանդաղեցնի ընթացքը` չի լսում, հույս
ունենք` ակնթարթները ժամերի վերածվեն` չի օգնում:
Ժամանակը մեր մշտական ընկերն է. միշտ մեզ հետ: Երևի
մեկ-մեկ մտածում է, թե ինչու է, որ այդքան երերում ենք կողմնորոշվելիս, թե ուզում ենք,
որ այն արագ ընթանա, թե` ոչ: Այն կարծես անթիվ կետերից կազմված ու անվերջ կազմվող երևույթ
լինի ու ամեն կետը, որ ստեղծվում է այդպիսին է այլևս` առանց փոփոխման որևէ հնարի:
Դու հիմա երևի երազում ես, որ օրերը
վերածվեն ամիսների ու այն, ինչ հիմա է` անէանա անցյալի մեջ, բայց կան որոշ բաներ էլ,
որ նույն ճակատագրին են արժանանալու, որովհետև մենք չէ, որ կազմում ենք ժամանակը ու
չենք կարող որոշել` ինչն ենք ցանկանում մեզ հետ տեղափոխել ապագա:
Մենք վախենում ենք, որ շուտով կանցնի
այս անգին ժամանակը ու այն ամենևին էլ բավական չի լինի, որպեսզի նրանում ամբողջացնենք
այն, ինչ ցանկանում ենք, ցավոք սրտի հաճախ նաև այն, ինչ պարտավոր ենք:
Սպասումներից անվերջ մտորած մարդիկ`
իմ պես, երևի մտածում են` ապագայի մոտալուտ գալուստի մասին ու ահա մի օր էլ ջնջվեց
օրացույցից, մի օր էլ մոտեցանք ապագային: Մտածում ենք ապագայի մասին, որ դեռ երեկ գուցե
միայն երազում ենք համարձակվել պատկերացնել, իսկ հիմա` քայլ առ քայլ գնում ենք ընդառաջ:
Ու ինչքա~ն քայլեր ենք մենք արել, առանց անգամ վայրկյան գիտակցելու, որ այն անում ենք
այս ժամանակի թելադրած սահմաններում…ու գուցե դա էր ճիշտը: Գուցե արժե անել ամեն բան
այդպես. ասես ժամանակն էլ իր անվան պես անէություն է, վերացական դատարկություն:
Այնպես, որ օրացույցից ջնջվեց ևս
մեկ օր…ևս մեկը այն օրերից, որոնք լցրինք, որոնք կորցրինք, որոնք մեր այն կարոտագին
օրին մոտիկ դարձրինք:
Comments
Post a Comment